برگ پاییزی

ای برگ، دیگر تو را در پاییز نگاه نمی کنند؟! یا اگر بر تو می نگرند، با یاد گذشته است؟!

ای برگ، دیگر تو را در پاییز با پا، بهتر بگویم با کفش،  لمس می کنند؟!

ای برگ، دیگر از خردشدن تو در پاییز لذت می برند؟!

ای برگ، دیگر بر رنگ پریده و بی رمق تو در پاییز می خندند؟!

ای برگ، تو را به فراموشی سپرده اند، در حالی که مدتی آن ها را با رنگ سبزت به وجد می آوردی؟!

همسر مهربانم . . .

   من ملک بودم و فردوس برین جایم بود              آدم آورد درین دیر خراب آبادم

در همه حال

تقدیم به روح بلند پرواز همسرگرامیم که دلتنگی من برای او، مرا سخت آزار میدهد و در همین حال دلشکسته، از ایزد منان، شفای تمام بیماران و حل مشکل همه مردم را خواهانم : 

                            در محور خِلقت، چشمان رُخ تو بینم         در همه قدرت،  تسبیح زیبای تو بینم

                                   یاد دارم شُکر خدایت در همه حال            همچو سوسن، توکْل به یزدان تو بینم

از غم درآوردن

با سلام

بعضی اوقات دلم میگیره و می زنم تو خط غم و اندوه و جملاتی رو میگم ولی این دوست خوبم مهندس رضوی (علیرضا خان)؛ دمش گرم؛ خدا خیرش بده؛ سریع منو ازون حال در میاره. مثلاً عنوان «لبخند خستگی» منو با بیت با مزه زیر جواب داده : 

ماشین زندگی رو بزن تو دنده     گاز بده برو ، آب مونده میگنده

یا مثلاً عنوان «دل و یار» منو با ابیات زیبای خودش جواب داده. دقت کنید درعین سادگی، آدم رو به وجد میاره

سلام

نوبت تو نوبت جهد و تلاش

گوشه ای از زندگی است و معاش

تا تو بودی همره طفلان خود

سوته دل سوسن و سوسن مباش

ای کاش همه مردم حتی شاید اونایی که بی مشکل به نظر می رسند، حداقل از لحاظ روانی به همدیگه کمک می کردند که البته این حداقل، کمک بزرگی محسوب میشه. 

دل و یار

جملات زیر به ذهنم رسید :

در صور دمیدند،

                    نوبت ما نبود         نوبت یار بود

دگر عالم خریدند،

                   نوبت ما نبود         نوبت یار بود

دل ما نبریدند ز یار                       یار برفت و بُرد دل ما با خود

کَس که ندارد زین دنیا دل              باید که رَود سوی دل و یار